مولانا سید محسن نواب مجتهد بن جناب سید احمد نواب رضوی در ۱۴ ربیع الثانی ۱۳۲۹ ه ق در «چاه کنکر تھری توله» به دنیا آمد. پدرش در آوریل ۱۹۱۵م جهان فانی را وداع گفت.
تحصیلات ابتدایی را در مدرسه ناظمیه محل به پایان رساند و در سال ۱۹۲۳م وارد سلطان المدارس شد. در سال ۱۹۳۳م به دریافت مدرک صدرالافاضل نایل آمد و برای درس خارج از لكنهو به عراق رفت و بعد از استفاده از محضر علمای بزرگ عراق و حصول اجازه نامه به وطن خود بازگشت.
وی در ماه اکتبر ۱۹۳۹م پس از بازگشت از عراق ریاست مدرسه ناصریه جونپور را بر عهده گرفت. آنگاه از جونپور به مدرسه عالیه رامپور دعوت شد و نواب رضا عليخان او را به سمت ریاست آن مدرسه منصوب کرد و سپس در سلطان المدارس به تدریس علوم معقول پرداخت.
به تصنیف و تالیف علاقه داشت و مدتی مدیر ماهنامه های «العلم والواعظ» و در طول این مدت صدها مقاله نوشت. در نظم و نثر عربی و فارسی تبحر داشت، ادبای عربی در لكنهو و نجف به او گرایش پیدا کردند.
مولانا محسن نواب، خطیبی پسندیده و سخنرانی خوش بیان بود و در شبه قاره هند شهرت داشت. وی از حیدرآباد دکن تا کشمیر سفرها کرد، ولی جای تأسف است که عمر طولانی نکرد و پس از چند سال بیماری در ۱۲ جمادی الثانی ۱۳۸۹ ه ق / ۲۶ اوت ۱۹۶۹م در لكنهو با به جا گذاشتن چند فرزند خردسال دارفانی را وداع گفت.
