مولانا سید علی بن مولانا دلدار علی در ۱۸ شوال ۱۲۰۰ ه ق متولد شد. بعد از تحصیلات ابتدایی در لكنهو در سال ۱۲۴۵ ه ق به کربلای معلا رفت و در آن جا مورد احترام علما قرار گرفت و سید کاظم رشتی اجازه اجتهاد به او داد. بار دوم در سال ۱۲۵۶ ه ق به خراسان و از آن جا به عراق رفت اما به محض رسیدن به کربلا در سال ۱۲۵۹ ه ق درگذشت و در کنار قبر حجة الاسلام سید علی طباطبایی دفن شد.
وی عالم، قاری، مفسر، عابد، زاهد، مقدس، امام جمعه و جماعت، خطیب و واعظ بود.
