حجة الاسلام عارف کامل، عالم عامل، مبلغ اسلام و مروج دین مولانا علی جواد در زنگی پور» متولد شد. تاریخ ولادتش ربیع الثانی ۱۲۷۴ ه ق است. هنوز ده ساله بود که پدرش سید محمد وفات یافت. پدربزرگ مادریش سید عنایت حسین پاروی در بنارس زندگی می کرد. مولانا علی جواد نزد وی به بنارس رفت. تحصیلات ابتدایی را در محضر مولوی امداد علی بنارسی و مولوی رضا حسین نونهروی آموخت، بعد به لكنهو رفت و تحصیلات خود را نزد سید حسن لكنهوی، تاج العلماء على محمد و میرآقا و غیره کامل کرد و به درجه اجتهاد رسید و از طرف آیة الله شیخ زین العابدین مازندرانی اجازه اجتهاد گرفت.
مولانا علی جواد برای ساختن شهر «بنارس»، به عنوان «دارالاسلام» بسیار سعی کرد. بنارس از صدها سال پیش مرکز بزرگ تمدن هندوها بود و مسلمانان هم هندو نما شده بودند. مولانا على جواد با قلبی پاک و ریاضت و نیز با علم و عمل و وعظ و نصیحت با برپا کردن انقلابی، مسلمانان را از هندوان جدا کرد، آنان را با تعلیمات اسلامی آشنا ساخت. مسلمانان را منع کرد که از دست هندوان غذا بخورند و آنها را وادار کرد که خودشان مغازه ها را باز کنند؛ بین آنان تعصب و احساس مذهبی به وجود آورد. بین شیعه و سنی وحدت برقرار کرد و دشمنی با هندوان را از بین برد. پیغام محبت داد و به آنها درس اخلاق آموخت، به طوری که در مجالس او هندوان و مسلمانان همه شرکت می کردند. سخنرانی او سه چهار ساعت طول می کشید و کسی را آزرده نمی ساخت. از نقاط دور مردم می آمدند و در مجلس وعظ وی شرکت می کردند، چرا که خداوند نفوذ کلام به او عطا فرموده بود.
مولانا علی جواد مدرسه ایمانیه را تأسیس کرد که بسیار شهرت یافت. خودش درس میداد و نماز هم برگزار می کرد. در تمام کارهای مسلمانان کوشا و در عین حال از شهرت طلبی متنفر بود، و در تربیت فرزندان خود همت گماشت.
مولانا علی جواد مسلمانان را به کار تجارت متوجه ساخت و در مؤسسه به نامهای فلاح الاخوان و تهذیب الاخلاق تأسیس کرد و به وسیله آنها وضع اقتصادی و تجارت را بهبود بخشید. این دو مؤسسه کارهای مفیدی انجام دادند. وی در کارهای ملی هم خدمت کرد و مردم نیز خدمات او را همراه با زهد و تقوا و علم و عمل تاکنون به یاد دارند.
مولانا علی جواد در سال ۱۳۳۹ ه ق درگذشت و در بنارس به خاک سپرده شد. (یک سال قبل از آن آقای سید کاظم طباطبایی یزدی نجفی و سید اسماعیل صدر نیز فوت شده بودند. در سال ۱۳۳۹ ه ق زعیم اکبر میرزا محمد تقی شیرازی وفات یافته بود).
فرزندان مولانا عبارت بودند از: مولانا محمد سجاد و مولانا سید اتقى.
