فخر الحکماء علامه سید علی اظهر

مولانا اظهر علی در ماه رمضان ۱۲۷۷ ه ق متولد شد. نام اصلی او «مظهر اسلام» بود. پدرش مولوی سید حسن در کهجوه سارن به سر می برد.

شبی سید حسن در خواب دید که مولوی سید عابد حسین به او یک مروارید داده است. اتفاقا در همان شب على اظهر متولد شد و پدرش نام اصلی اور ا «مظهر اسلام، گذاشت. در حالی که مولانا سید احمد علی محمد آبادی نام سید حسین را پیشنهاد کرده بود، لكن وی به نام على اظهر مشهور شد. شرح خدمات علمی مولانا نیاز به مقاله ای مفصل دارد، اما در این جا تنها به خلاصه ای از زندگی او با ذکر سالهایی که فعالیت داشته اکتفا میکنیم:

۱۲۸۴ ه ق مادرش فوت شد و او به لكنهو أمد.

۱۲۸۹ ه ق علامه کنتوری مدرسه ایمانیه را تأسیس کرد. على اظهر جزو گروه اول بود، بعد از موفقیت در امتحان کتابی به نام هداية الاطفال را به عنوان جایزه دریافت کرد.

۱۲۹۳ ه ق در این سال ازدواج کرد.

۱۲۹۴ ه ق تحصیلات خود را به پایان رسانید و به لكنهو رفت.

۱۲۹۵ ه ق پدرش مولوی سید حسن به سفر حج رفت و او ناچار به وطن بازگشت و امامت جماعت به عهده او گذاشته شد.

۱۲۹۷ ه ق بعد از بهبودی از بیماری، برای زیارت به عراق و خراسان رفت.

۱۲۹۸ ه ق در لكنهو به تحصيل طب مشغول شد.

۱۳۰۱ ه ق به «آره» (بیهار) رفت و در آن جا به طبابت پرداخت.

۱۳۱۰ ه ق برای مناظره به بهیره سادات رفت و در مقابل سنیان پیروز شد.

۱۳۱۴ ه ق در پتنه مطب باز کرد، و در عین حال به وعظ می پرداخت.

۱۳۱۵ ق ماهنامه ای به نام اصلاح انتشار داد که تاکنون ادامه دارد.

۱۳۲۲ ه ق همراه با متعلقان به زیارت عتبات مشرف شد.

از طرف حاجی شیخ حسین مازندرانی، شیخ محمد طه عرب، آقای شریعت اصفهانی، سید کاظم طباطبایی و آقای صدر اجازه نامه های اجتهاد دریافت کرد.

۱۳۲۲ ه ق به حج مشرف شد و در ۱۲ شعبان ۱۳۵۲ ه ق بعدازظهر در زادگاه خود وفات یافت.

به زبانهای اردو، فارسی و عربی تسلط داشت، در تقریر و تحریر، نظم و نثر شهرت پیدا کرده بود. با تأسیس اداره «اصلاح و شیعه» در میان شیعیان بخصوص دارالمصنفین اعظم گره خدمت کرد.

به طهارت و عبادت به حد کافی توجه داشت و از کودکی به حمایت از اهل بیت علیهم السلام و تبلیغ مذهب علاقه مند بود.